Atakują go i jego kompanów przeważające siły wroga. Konsternacja! Co robić? Opisywany przez nas bohater ma do wyboru dwie alternatywy: będzie sam ze swoimi kuplami walczył z odmiennym kulturowo przeciwnikiem lub wezwie pomoc. Uwaga! Kolejna podpowiedź!Mógł wezwać pomoc!!Nie miał, co prawda, przy sobie telefonu komórkowego, ale dysponował innym urządzeniem. Z punktu widzenia człowieka żyjącego w XXI wieku była to niezwykle archaiczna rzecz przeznaczona do komunikacji, jednak – tak można to sobie wyobrazić – poniekąd skuteczna.
Mógł, ale tego nie zrobił. Walczył dzielnie, ale padł na polu bitwy. Starał się, aby jego broń nie wpadła w ręce rywala. Bo ta jego broń miała pewną moc! Konstruktor tego oręża powkładał do głowicy tej broni pewne elementy, które miały przynieść jej właścicielowi szczęście, wzmocnić jej moc i uczynić go niepokonanym.
No, ale nasz bohater – jak już wspomniałem – ginie na polu bitwy. Odwraca się twarzą w kierunku miejsca, które szczególnie umiłował (czytaj: swojej ojczyzny), modli się, zamyka oczy i nagle….pojawia się niezapowiadany przez nikogo transport! Trzy postacie otaczają tego wysportowanego mężczyznę i ku zaskoczeniu wszystkich zabierają naszego bohatera (no, nie tak do końca całego bohatera) w miejsce, gdzie będzie mógł wspominać (to także metafora) swojego szefa i swój ukochany kraj.
Jaka była końcówka tej opowieści? Szef zdenerwował się, pokonał swoich przeciwników (tych, którzy unicestwili bohatera naszej opowieści), a później wszyscy żyli długo i szczęśliwie.

Źródło grafik - domena publiczna

Prezentacja bohaterów wywodzących się z lektur w stylu „pół żartem – pół serio”.
Tekst skierowany do licealistów, którzy na europejskie i polskie piśmiennictwo potrafią spojrzeć z „przymrużeniem oka”.

Projekt realizowany w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa, we współpracy z panem profesorem Cezarym Wachelką.